Willemijn Zevenhuijzen (Zuidhorn, 1976) is onlangs Theater Artemis komen versterken. Zij was als speler en medemaker verbonden aan meerdere Artemis voorstellingen (Oorlog, Hoe de grote mensen weggingen en wat er daarna gebeurde, (…..) Een voorstelling die schijt heeft aan zijn eigen vage titel, Het eind van het begin van het einde, Een leuk avondje uit, Diarree is mijn lievelingskleur en De). Naast haar werk als actrice bij verschillende gezelschappen maakte ze onder haar eigen gezelschap Pink Flamingooo een aantal spraakmakende voorstellingen in de marge van ons bestel (Parasiet, Assholism), en maakte ze voor MAAStd de kleuterhit Eitje. Verder geeft ze regelmatig les aan de acteursopleiding van de HKU en de mimeopleiding in Amsterdam en is ze een veelgevraagd klankbord voor jonge makers.

Willemijn maakt nu bij Theater Artemis ook voorstellingen, het liefst buiten de kaders van een theaterzaal en meestal met zichzelf als speler (HaPpYcLapPy, Born To Be Torn, Radio simetrA en Mother’s Saga). Daarnaast blijft ze spelen in andere voorstellingen van Artemis en is ze nauw betrokken bij de kunstprojecten en de werving en begeleiding van jong talent.

Willemijn Zevenhuijzen vormt samen met Jetse Batelaan en Liesbet Swings het artistieke team van Theater Artemis.

Foto: Kamerich & Budwilowitz

In het seizoen 2023-2024 won Willemijn Zevenhuijzen de Gouden Krekel in de categorie ‘meest indrukwekkende prestatie in een jeugdtheaterproductie’ voor haar rol in Diarree is mijn lievelingskleur (8+) van Theater Artemis en Studio Julian Hetzel.

Uit het juryrapport: “Willemijn Zevenhuijzens rol in Diarree is mijn lievelingskleur is de voorlopige kroon op het werk van een van ’s lands beste fysieke acteurs, die in het jeugdtheater continu weet te ontroeren en te verrassen. Op meesterlijke wijze pelt Zevenhuijzen de verschillende lagen van haar personage af, van een dik schild van cynisme, tot opnieuw ontluikende hoop, tot de bevrijding die ze voelt als ze niet meer probeert in de rat race van de kunstindustrie mee te stappen. De ontroerende ontwikkeling die ze zo meemaakt legt Zevenhuijzen vast door een combinatie van tekst en fantastisch gedetailleerd fysiek spel, waaraan de reis van geremdheid tot ontketening perfect valt af te lezen.”