ARTEMIS OP DE BIENNALE VAN VENETIË

Een terugblik op een krachtig, verrassend en gedurfd Biennale Teatro

HET VERHAAL VAN HET VERHAAL

…meesterlijk gedaan door de acteurs, die er in slagen om nooit over de top te gaan, aan het werk met frisheid aan een typische kinderlijke naïviteit, is de show gelaagd in betekenis. Een betekenis die diepere interpretaties biedt, het raakt zowel de kleintjes, als de volwassenen. Krapp’s last post

Wat we nu van dit werk kunnen vasthouden, is de vrijheid waarmee het tot kinderen spreekt, zonder ze bij de hand te houden, zonder hen te vergezellen, en veel overlaat aan hun vermogen om gaten in het ritme te vullen. Askanews.it

Met het jeugdtheater van de Nederlandse regisseur Jetse Batelaan als de kick-off van de Biennale Teatro, maakt het festival opnieuw aansluiting bij een verre traditie met veel toewijding voor deze discipline, theater van een nieuwe taal dat representatief is voor de huidige ontwikkelingen. Het verhaal van het verhaal vertegenwoordigt Jetse Batelaan’s visionaire stijl en legt met een filosofische visie verbindingen met de thema’s en mythen van onze tijd. Biennale van Venetië

GUERRE (OORLOG)

Hier kunnen we poëzie zien en de intentie om de oorlog en de daarmee verbonden stereotypen belachelijk te maken. paneaquaculture.it

DE BIENNALE VAN VENETIË

“Theater is jaarlijks terugkerend, samen met dans en muziek, terwijl de kunst- en architectuur Biennales tweejaarlijks plaatsvinden. Nochtans blijft de de podiumkunsten discreet in zijn aanwezigheid. Dat zou een verkapte zegen zijn. De line-up van dit jaar was dit jaar zalig gevrijwaard van de oude sterregisseurs, headliner op menig internationaal theaterfestival. Antonio Latella, sinds 2017 artistiek verantwoordelijk voor de Biennale Teatro, geeft blijf van zijn fascinatie voor makers die onder de radar vliegen”. New York Times

ZILVEREN LEEUW CEREMONIE: DANKWOORD JETSE BATELAAN

Dankwoord Zilveren Leeuw

Beste allemaal,

Prijzen en kunst vormen een schimmige combinatie. Prijzen komen altijd uit een onverwachte hoek en dan nog weet je niet precies hoe het zo ver is gekomen. Zaten er jury leden met plaksnorren stiekem in de zaal? Lagen er tipgevers in de bosjes om het publiek te observeren? Niemand die het weet en niemand die het zal weten. Misschien is dat ook maar beter. Sommige mysteries moeten onopgelost blijven. Feit is dat ik hier nu sta met een Zilveren Leeuw in dit prachtige theater. Ja, en dan moet je iets zeggen…. Ja, Jetse nu moet je echt iets gaan zeggen….. Maar wat?

Laat ik als eerste de Biennale bedanken en alle geheimzinnige vrouwen en mannen met plaksnorren die tot dit besluit gekomen zijn. In het juryrapport schrijven ze dat met mij het jeugdtheater “reclaims the importance it deserves”. Maar met deze toekenning doet de Biennale in feite hetzelfde en daarvoor verdienen jullie alle lof. Wij staan hier voor een goede zaak. Ik denk dat het belangrijk is dat we onze jeugd laten kennismaken met het onbekende. Dat we ze confronteren met echte kunst. Kunst die eng, confronterend, ongemakkelijk, onvoorspelbaar en ontregelend durft te zijn. Het heeft geen zin om onze kinderen af te schermen van de chaos die het leven is. Het is ook niet nodig. Wij en zij kunnen meer dan we denken. Er is geen reden om bang te zijn. Zelfs in een wereld waarvan we de regels en de afloop niet kennen, vinden we onze weg. We hoeven hem enkel maar te betreden. Gewoon de ene voet voor de andere voet, ogen open en dan voorzichtig verder gaan.

Ik stap op de rug van deze zilveren vliegende leeuw en voel me aangemoedigd. Ik dank al die fantastische kunstenaars, spelers, technici, collega’s, co-productiepartners, leraren, jonge- en ook de wat oudere toeschouwers die in de afgelopen jaren met me mee durfden te gaan. Dat was niet makkelijk. Ik weet het. Doodeng vaak. Sorry nog daarvoor. Maar toch hadden jullie het lef en het vertrouwen om me niet alleen te laten. Respect. En tot slot wil ik mijn vrouw en kinderen bedanken, bij wie het woord ‘alleen’ niet lijkt te bestaan en alles avontuurlijk en vertrouwd tegelijkertijd is.

En dan is geloof ik alles gezegd.

Niemand weet wat er nu komt.

Laten we dat vooral zo houden.

Veel plezier

Jetse Batelaan