21 september 2017
Toen ik vijftien was speelde ik mijn gameboy stuk en kuste ik mijn eerste verkering. Rennen voor honden deed ik alleen als we een over het hek geschoten voetbal bij de buren uit de tuin moesten pakken.

11 september 2017
We gaan naast elkaar aan een bureau zitten. Ik klap mijn laptop open, open een leeg tekstdocument. Marjolijn doet hetzelfde. We praten. Over de zomer, over de kinderkruistocht, over het boek van Thea Beckmann. ‘Waar zullen we beginnen?’

28 augustus 2017
En nu, op dat strand in Marseille, stel ik me voor hoe mijn zoon op een slavenmarkt – nee, ik weiger die gedachte af te maken, niet alleen omdat het een onverdraaglijke maar ook een absurde gedachte is.

15 augustus 2017
Once upon a Time in the West, knik ik terwijl ik de auto over heuvels, door valleien en zo steeds dieper de Provence in stuur. Once upon a time liepen hier in the west drommen kinderen, over dezelfde heuvels, begeleid door diezelfde cicaden-soundtrack. Marjolijn, we moeten deze muziek echt gebruiken in de voorstelling!

31 juli 2017
Urbanus II zou niet kunnen dromen dat ik en mijn zoon bijna een millennium later bij zijn standbeeld naast de Notre Dame van Clermont staan, op de plek waar hij zijn befaamde toespraak hield. Ik, een Zutphense Amsterdammer en afstammeling van de door Urbanus zo gehate Turken.

25 juli 2017
‘Ah, ja, la croisade des enfants’, knikt een van de medewerkers, een iets oudere meneer, ‘dan zit u hier goed meneer.’
‘Parfait’, juich ik, ‘vertel me alles wat u weet!’

21 juli 2017
“Daar ga ik. Met zoon (3) en huurauto op kinderkruistocht”