Hoe vervelend is het om voortdurend iets te zeggen te hebben? Hoe vervelend is een wereld die voortdurend iets te zeggen heeft? Kunnen we deze opdringerigheid niet gewoon weigeren? Een manier zoeken om ons aan die dominantie te onttrekken? Een ontsnappingsroute vinden om een andere waarheid mogelijk te maken? Iets tegendraads misschien? Maar hoe doe je dat in een wereld die je het zwijgen niet kan opleggen?

Misschien moeten we gewoon onszelf een zwijgen opleggen: Ons verstand opsluiten! Verdwijnen met een goocheltruc! Doordraaien op de noten van een draaiorgel! Ons als een idioot gedragen! Of tragisch verliefd worden op een stripfiguur!

Please, let us lose our minds.