Ruzie 6+

Een voorstelling die het nergens mee eens is

Waar slaat dit op? Hoezo heet ik ‘Ruzie’? En waarom die 6+? En wie zegt er eigenlijk dat ik een voorstelling ben? Hallo?! Wie heeft dit hierboven geschreven? Hallo?!…

En stop ‘ns met dat irritante lezen. Ik ken jou helemaal niet en wil jou ook helemaal niet kennen. Stoppen met lezen! Laat me met rust! Ook niet meer lezen dat hier nu staat dat ik wil dat je stopt met lezen! Dus gewoon niet meer lezen! Wat snap je nou niet? Ben je achterlijk of zo? Ik heb hier helemaal geen zin in. Straks wil je me ook nog zien. Nou echt niet. Maak zelf maar een voorstelling als je daar zo’n zin in hebt. Nou wegwezen! Hup!

Ruzie is één langgerekte ruzie op een draaitoneel. Deze voorstelling voor iedereen vanaf 6 jaar is een coproductie met Theater Basel. Er werd tegelijkertijd gerepeteerd met een Belgisch/Nederlandse- en een Zwitserse cast. Na voortdurende onderlinge onenigheid is besloten om de beide casts uit elkaar te halen en ze ieder in hun eigen land te laten verder spelen. We hopen dat het nu wel goed gaat.

“De nieuwe voorstelling ‘Ruzie’ van Jetse Batelaan, pluist prachtig uit hoe banale irritaties tot slopende conflicten kunnen leiden.”
NRC
“Met ongekende precisie regisseert Jetse Batelaan drie acteurs in een smakelijk ruzieballet dat een uur duurt en het hele toneel in een slagveld doet veranderen.”
Volkskrant
“Groothof, Jonge Poerink en De Bruyne acteren hier op een zeldzaam hoog niveau, op de erg dunne lijn tussen slapstick en precieze observatie van wat er gebeurt als mensen het aan de stok krijgen met elkaar. Dit mag je niet missen.”
– Pzazz
“Sssst, kinderen! Ruzie op podium is slapstick.”
– Brabants Dagblad
“Wat de letterlijk duizeligmakende klucht Ruzie (6+) in ieder geval duidelijk maakt, is hoe ruziënde volwassenen aantonen dat kinderachtig gedrag zeker niet aan kinderen is voorbehouden.”
– theaterkrant.nl
Regie
Cast
Kostuums

Viktoria Semperboni

Muziek

Toben Piel

Decor
Dramaturgie

Niels Nuijten

Regie assistent

Franz Broich

Coproductie

Theater Artemis & Theater Basel

Dank aan

Fabian Dämmich
Marie Löcker,
Antoinette Ullrich